"Казан арты" музее

Үткәнен белмәгәннең киләчәге юк, ди халкыбыз. Шуңа күрә үткән тарихка кайтып, истәлек-хатирәләр барлау безнең буынның бурычы дип уйлыйм. Әби-бабайларыбыз нинди мохиттә яшәгән, тормыш корган, ни белән шөгыльләнгән, халкыбызның нинди гореф-гадәтләре сакланган? Шушы сорауларга җавап табар өчен мин Гөберчәк авылының үткәненә күз салырга уйлап, һәр хуҗалыктагы гаилә альбомнарын карый башладым. Йорт хуҗалары бик теләп үткән чорга фотолар аша гына булса да кайтырга теләктәшлек белдерделәр. Шундыйларның берсе — Әминовлар гаиләсе. Васил абый гомер буе тракторда эшләгән, ә Тәнзилә апа тавык фермасында эшләгәндә медальгә лаек булган кеше. Алар икесе дә гади колхозчы гаиләсендә туып тәрбияләнгән. Тырыш хезмәтләре белән дан казанган авылдашларыбыз балаларына, оныкларына өлге, яшьләргә үрнәк булып яшиләр.