Китапларын бүләк итте

2 апрель – Халыкара балалар китабы көне

 Арча шәһәрендә туып-үскән , “Свет в зеркалах” , “Маленькие городские сказки” китаплары аша әдәбият сөючеләргә таныш булган Олеся Феоктистованы Татарстан Яучылар берлегенә кабул иттеләр.
Бу көннәрдә ул музеебызның әдәбият һәм сәнгать бүлегендә булып яңа экспозицияләр һәм күргәзмә белән танышты. Олеся Михайловна музейга үзенең “Вошебная Казань Тылсымлы Казан”, “Демиург, меня создавший” китапларын бүләк итте. Аның бу китапларга тупланган әсәрләрен балалар аеруча яратып укыйлар.

Язучылар корылтаенда  Олеся Феоктистовага  Язучылар берлеге  әгъзасы булуы турында таныклык тапшырганнар. “Зур горурлык хисләре кичердем. Ләкин үземә зур җаваплылык өстәлгәнен дә аңладым. Республикабызның барлык  яучылары алдында кулыма алган бу  таныклык миңа,   сыйфатлы булган, һәркем яратып кабул итә торган әсәрләр иҗат итәргә  кирәклеген искә төшереп торачак”, – диде ул әңгәмә вакытында. Олеся  татар телендә иркенләп сөйләшә, тәрҗемәче буларак та үзен сынап караган, шигырьләр , хикәяләр, әкиятләр  иҗат  итә, аның шигырьләренә җырлар да  языла.

Киләчәктә  Олеся Феоктистова безнең музей  белән даими элемтәдә булыр, музейга килүчеләр  аның  яңа язылган әсәрләре белән  беренчеләрдән булып  танышып  барырлар дип ышанабыз.

Кызык булса, көләбез! (1 апрель – көлке көне уңаеннан)

Беренче апрель шаяру, көлү, бер-береңне алдау көне буларак билгеләп үтелә. Бүгенге көндә Әлмәт шәһәрендә яшәп актив иҗат итүче, намуслы хезмәте өчен Татарстанның атказанган төзүчесе исеменә лаек булган Рәис Габделхак улы Гайнетдиновның көлкеле хикәяләре, юморескалары тупланган өч китабы басылып чыкты. Аларның исемнәре дә “Елмаеп яшик әле”, “Ышанмасаң, ышан!..”, “Булгандырмы, юктырмы…” дип исемләнгән. Аларда Рәис абыйның төрле җаваплы урыннарда эшләгән вакытта үз башыннан үткәннәре, гаилә хәлләре, дуслары һәм хезмәттәшләре белән булган кызыклы, мавыктыргыч, маҗаралы булган вакыйгалар сүрәтләнгән хикәяләре һәм шигырьләре тупланган.
Без, музей хезмәткәрләре, якташыбыз Рәис абый Гайнетдинов белән даими элемтәдә торабыз. Ул үзенең тормыш юлы турында: “Мин 1939 елның 26 апрелендә Арча районының Иске Төрнәле авылында дөньяга килгәнмен. Әтием Габделхак, әнием Каймә шул авылдан, ата-анасыз үсеп, ике ятим бергә гаилә корып, дөньяга дүрт бала тудырганнар. Әти 1941 елда Совет Армиясенә алынып, 1942 елда Бөек Ватан сугышы кырларында хәбәрсез югалды. Балачагым сугыш һәм аннан соңгы авыр бөлгенлек елларында узды. 1946 елда укый башлап, туган авылда 7 сыйныфны тәмамладым. Җиде чакрым ераклыктагы Урта Пошалым авылына җәяү йөреп, урта белемгә ия булдым. Бер ел Казанда техник училищеда укып, Әлмәт шәһәренең Миңлебай газ эшкәртү заводында компрессорлар машинисты булып эшли башладым. 1959-1962 елларда армия сафларында чик сакчысы хезмәтен башкарып кайткач, шул ук заводта эшемне дәвам итеп, Мәскәү нефть институтының Әлмәт шәһәрендәге кичке факультетын тәмамладым.
1968-1976 елларда Әлмәт шәһәренең “Татспецстрой” трестында инженер, бүлек җитәкчесе, идарә башлыгы урынбасары, “Строймеханизация” трестының партком секретаре хезмәтен башкардым. 1976-1983 елларда Коммунистлар партиясенең Әлмәт шәһәр комитетында бүлек мөдире һәм икенче секретарь вазифаларын башкардым. 1983 елдан “Татнефть” берләшмәсенең Әлмәт автомобиль юллары идарәсен җитәкләдем, 1999 елдан – лаеклы ялда. Хатыным Илкинә белән 55 ел бергә гомер кичереп, Радик һәм Рамил атлы ике малай үстердек. Алар югары белем алып,үз гаиләләрен корып, безгә 6 онык, ике оныкчык бүләк иттеләр инде. Хәзерге көндә шулар өчен куанып яшибез.
Кече яшьтән үк иң яраткан шөгыльләремнең берсе шигырьләр, хикәяләр, юморескалар язу булды. Дүртенче сыйныфта укыганда ук “Коммунизм юлы” дип аталган беренче шигырем Арча районы гәзитендә басылды. Күп язмаларым шәһәр һәм республикабыз гәзит-журналларында, бигрәк тә сатира һәм юмор журналы “Чаян”да басылып, еш кына радио аша укылып киләләр. 2009 елда “Ышанмасаң, ышан” дип аталган сатира һәм юмордан торган беренче китабым, аннан соң башкалары дөнья күрде”, – дип горурланып сөйләде.


Якташыбызның “Беренче апрельдә – ышанма беркемгә!” хикәясе беренче апрельдә уза торган көлке көненә багышланган. Әйдәгез, бергәләп танышыйк әле:
Балачактан ук бик алдакчы булдым мин, Ходайның хикмәте! Дус-иш малайларны алдалап, яраткан уеннарыннан аерып, өйләренә кайтару, дәрес әзерләми килгәч, әнием авырып китте, төне буе аны саклап чыктым, дип укытучы апаларны алдау дисеңме – берсе дә калмады миннән. Шуның аркасында үземә дә еш кына эләгә иде эләгүен. Бу колакларымның әрекмән яфраклары кебек тырпаешып торулары – нәкъ шуның нәтиҗәсе дә инде.
Иң яратканым – беренче апрель көнне алдау булды. Чөнки ул көнне алдаган өчен беркем дә рәнҗеми һәм колагыңны борырга да тотынмый.
Чир китә, гадәт кала, дигән борынгылар. Шул алдау гадәтемнән мин гомерем буе котыла алмадым гына бит, чурту, каныма сеңеп калгандыр инде, күрәсең.
Казансу буенда туып үскәнгәме, җәен дә, кышын да балык тотарга яратам мин. Миннән күреп, тора-бара дустым Ибрай да бик хирыс балыкчы булып китте. Эштән бушаган араларда, ял көннәрендә аның белән таңнан торып балыкка китәбез…
Онытып ук җибәрә язганмын, сүз башлавым беренче апрель турында бит әле. Узган ел нәкъ шул апрель башы көнне төшке аш тирәләрендә өйгә кайтып килгәндә, артымнан Ибрай куып җитте. Бераз хәл-әхвәл сораштыргалап барганнан соң, ул:
– Кара әле, Харис дус, синең бүрегеңә бихисап балык тәңкәләре кунган, әллә аның белән тоткансың инде? – ди. Ә күзләре май ашаган мәченеке кебек ялтырыйлар тегенең.
Үзем дә иртәдән бирле кемне генә алдарга бүген дип баш ватып йөргәнгә, аның хәйләсен тиз аңлап алдым һәм, берни булмагандай, бүрекне салып, тезгә бәреп каккалаган булдым да:
– Әйе шул, иртән сине уятырга кыенсынып, үзем генә балыкка киткән идем. Әй, чуртаннар котырган бүген, малай, чүпләдем генә инде үзләрен. Әмма бер зәһәре эләкте, мин сиңа әйтим, чокырчыктан өстерәп чыгаруга сикергәли генә бит, каһәр, кармактан да ычкындырттырмый азаплады.
Кулны тешләмәгәе дип, бүрек аркылы башын кысып тотып, авызын ачтыргач кына көчкә кармактан ычкындырдым, шуның тәңкәләре ябышып калгандыр инде, тәгаен. Әйдә, безгә сугылыйк, шул уңайдан бер-икесен үзеңә алып китәрсең, дигән булам.
Бу әкиятне тыңлап бетергәндә Ибрай күзгә күренеп төскә үзгәрде, сөйләгәндә тотлыга ук башлады, бичара. «Малай, сине күргәч, оныта язганмын бит, хатын кибеткә җибәргән иде, өйдә бер кабарлык ипи заты да калмаган”, диде дә, тиз генә кире борылып, корт чаккан кешедәй кабалана-кабалана, тыкрыкка кереп күздән югалды.
Кояш баер алдыннан Казансу ягына күз салсам, анда таныш шәүләнең бозга каткан сыман селкенми дә утыруын күреп, кызганып та куйдым мескенкәйне.
Мине алдарга ниятләнеп, үзең ныграк алдандың түгелме соң, Ибрай дус.
Беренче апрель хакына гына, зинһар, гафу итә күр инде үземне. Теге сиңа тоттырмаган чуртаннарга миннән күптин-күп сәламнәр тапшыр, яме!

***

Бу юмористик хикәясе аша Якташыбыз Рәис абый Гайнетдинов бүген бер-беребезне ничек шаяртырга кирәклеген аңлатып биргән. Аның һәрбер язмасы, шигырьләре шундый кызыклы, шаяртуларга бик бай.
Беренче апрель ел да кабатлана, һәрберебез узган елда кемне шаяртканын, чынлап торып алдаганын искә төшереп көлеп алабыз. Быел кемне алдарга дип планнар корабыз, ләкин үзебезнең алданганны сизми дә калабыз.Тормышта кызык хәлләр булып торсын, Рәис абый Гайнетдинов кебек якташларыбыз аларны безгә җиткереп барсыннар. Ә без кызык булса, укыйбыз да көләбез, әйе, көләбез дә көләбез.

Гости в музее

Гости нашего музея — генеральный директор УК «Август-Агро» Галяутдинов Айдар Фоатович, генеральный директор  ООО «ТехноАрск» Гатауллин Назип Набиуллович и начальник УСХиП в Арском муниципальном районе Гатиятов Ренат Мансурович ознакомились с экспозицией и историей Арского края.

Гости в музее

Гости нашего музея — генеральный директор УК «Август-Агро» Галяутдинов Айдар Фоатович, генеральный директор  ООО «ТехноАрск» Гатауллин Назип Набиуллович и начальник УСХиП в Арском муниципальном районе Гатиятов Ренат Мансурович ознакомились с экспозицией и историей Арского края

«Твои защитники».

Сегодня в рамках проекта «Детство,окровавленное войной» для воспитанников Центра развития ребенка — детский сад № 4 была организована беседа на тему «Твои защитники».

Якташыбыз Шамил Әхмәтҗановка 80 яшь

26 март көнне Арча районы мәдәният йортында районыбызның Курса Почмак авылында туып-үскән Татарстанның халык артисты Шамил Әхмәтҗановка 80 яшь тулу уңаеннан иҗат кичәсе булды. Татарстан Республикасының җыр һәм бию ансамбле катнашында Шамил абый үзе һәм кызы, Татарстанның атказанган артисты Чулпан Әхмәтҗанова халкыбызның моңлы җырларын башкардылар. Арча районы үзешчәннәре дә юбилярга багышлап җыр-биюләрен бүләк иттеләр.

Бәйрәмгә килүче һәркем “Казан арты” тарих-этнография музее хезмәткәрләре оештырган күргәзмәне кызыксынып карадылар. Анда  Шамил Сабир улы Әхмәтҗановның тормыш юлы һәм иҗатын күрсәтүче кызыклы экспонатлар куелган иде. Җырчы үзе дә күргәзмәне карап соклануын әйтте, күргәзмәне оештырган һәркемгә олы рәхмәтен җиткерде.

                                                                                   Шәфигулла Гарипов

Фәнис Зыялы белән очрашу

Музеебызда Төркиядә яшәүче якташыбыз, шагыйрь, юрист Фәнис Зыялы белән очрашу булды.

 

Бәйрәм бүген, бәйрәм бүген…

Бүген  Г.Камал исемендәге Татар дәүләт академия театрында Татарстан Республикасы Мәдәният министрлыгының “Тантана 2021” театр премиясен тапшыру тантанасы булды. Бүләкләнүчеләр арасында Татарстанның атказанган артисты Ләйсән Фәйзуллинаның да булуы безнең өчен зур шатлык. Бу бүләккә  ул  “Хуш авылым”  спектаклендә башкарган роле өчен  “Иң яхшы хатын-кыз роле” номинациясендә җиңүче буларак лаек булган.

Ләйсәннең әнисе ,Татарстаның халык артисты  Раушания Фәйзуллина, Симетбаш авылында туып үскән якташыбыз  бүгенге көндә Әлмәт театрында  берсеннән–берсе кызыклы образлар иҗат итә. Халыкара театр көне  Ләйсән өчен икеләтә бәйрәмгә әйләнде. Без якташларыбыз белән горурланабыз, аларның уңышларына сөенәбез.

Шәфигулла Гарипов

Театр яктылыкка, нурга илтә…

Баш исәк тә даһи җанның

сәнгатьтәге көченә,

тик ул да каршы тора алмый

сәхнә әйләнешенә.

…Күренешләрне алыштырып,

әйләнеп кереп китә.

Гомерләрне, бәгырьләрне

кискәләп, телеп китә.

Менә шушы әйләнештә

кемнеңдер соңгы роле.

Соңгы алкышлануы,

иң соңгы алган гөле.

Кемдер Зөһрә, кемдер Таһир,

кем әле Хәлил бүген.

Пенсиядәге карт артистның

үз хәле хәлдер бүген…

Әйләнә сәхнә, әйләнә,

сибелеп кала еллар.

Сибелеп кала язмышлар,

Режиссерлар, геройлар…

Сибелә…Әйләнә сәхнә.

Булмый шул каршы торып.

Изге җиргә була икән

табынып тик, баш орып.

Тоела кайчак, сәхнә ул

агачтан түгелдер күк.

Күз яше белән юылган

көзгедер, күңелдер күк.

Анда иңләп йөрүчеләр

Илаһи затлар кебек.

Алар гаҗәеп якын да

Һәм бераз ят та кебек.

…Әйләнә сәхнә, әйләнә,

шуышып кереп китә.

Гомерләрне, бәгырьләрне

Кискәләп, телеп китә.

 

Татарстанның халык шагыйре Равил Фәйзуллинның “Әйләнә сәхнә, әйләнә…” шигыре 27 мартта билгеләп үтелә торган Халыкара театр көне уңаеннан бик урынлы яңгырый.

 

Кәрим Тинчурин исемендәге Татар дәүләт драма һәм комедия театрының  иҗат юлы Арча белән бәйле. 1938 елның 1 октябрендә ТАССР Халык комиссарлары Советының сәнгать буенча идарәсе карары белән Татар дәүләт академия театрының колхоз-совхоз филиалы мөстәкыйль 6 номерлы колхоз-совхоз театрына үзгәртелә. Бу театрның үзәге итеп Балтач авылы билгеләнә. Театр Балтач, Кызыл Юл, Әтнә, Дөбъяз, Яшел Үзән, Биектау, Арча, Кукмара, Норлат һәм Кайбыч районнарына хезмәт итәргә тиеш була. Художество җитәкчесе һәм директоры итеп Әсхәт Мәҗитов билгеләнә.

Ләкин бер елдан аз гына артык вакыт узгач, 1939 елның 14 декабрендә яңа приказ чыга: «6 номерлы колхоз-совхоз театрын, хезмәт күрсәтү радиусыннан читтә булу сәбәпле, Арча шәһәренә күчерергә”. Шулай итеп театр 1940 елның 1 январеннан Арчада урнашып эшли башлый.

Театр бу елларда Мөхәммәт Әблиевнең “Шәмсекамәр”, Фәтхи Бурнашның “Яшь йөрәкләр”, Риза Ишморатның “Гөлзада”, “Кайту”, Таҗи Гыйззәтнең “Серле казна” һәм башка спектакльләрен куя.

Риза Ишморатның “Кайту” драмасында Вера Минкина Мәхмүзә, Галиәсгар Камалнаң бертуган сеңлесе Зәйнәп Камалова гади колхозчы персонажларын башкаралар. 1940-42 елдан театрда Галиәсгар Камалның улы Фәикъ Камал уйный, ул язучылык хезмәте белән дә шөгыльләнгән. Фәикъ 1942 елда фронтка китә һәм сугыш кырында һәлак булып кала.Театрда, Арчада торып эшләгән елларда, булачак драматург Сәет Шәкүров, Сафия Хөснетдинова, Хан Исмагилов, Зәйтүнә Халиуллина, Габдрахман Салимов, Зәкия Туишева, Мәхмүт Якупов, Асия Әхмәтҗанова, Тайфур һәм Җиһан Кигубаевлар, Галия Фахретдинова һәм башкалар уйныйлар.

Бөек Ватан сугышы башлангач, театрның хәле начарая. Күпчелек артистлар фронтка китә. Ирләрдән әйдәп баручы берничә артист кына кала: Газиз Гиматов, Хан Исмагилов һәм театр җитәкчесе Әсхәт Мәҗитов. Бөтен авырлык хатын-кыз артистлар җилкәсенә төшә. Труппа өчен база булмау, артистлар өчен квартирларның һәм гастрольләрдә йөрү өчен транспортның булмавы эшне катлауландыра. Актёрларга парикмахер да, гримёр да, бутафор да, грузчик та һәм сәхнә эшчесе дә булып эшләргә туры килә. Иң мөһиме һәр көнне кайсыдыр авылда спектакль куясы була. Яңа спектакльне өйрәнергә дә 5 көн генә вакыт бирелә. Авылларга барып җитү үзе бер проблема булган: җәйге эсседә, көзге һәм язгы пычракта, кышкы салкында һәм буранда, арба һәм чанада – уннарча чакрымнарны һәр көн үтәргә кирәк була. Күп очракта бөтен театр реквизитын  җилкәгә салып җәяүләп атларга туры килгән. Авыл клубларында шулай ук җитешсезлек: салкын, кысынкы, караңгы, грим салырга һәм киенергә урын булмый. Архив материалларында театр директоры Әсхәт Мәҗитовның шундый язмасы сакланган: “Иске Йорт авылы клубының сәхнә тәрәзәсен алып, шуннан йөрдек…”

Шундый начар шартларда да театр коллективы эшен дәвам итә. Авылга барып җиткәч, өйләргә урнаштыргач, артистлар үзләрен кеше дип сизә башлыйлар. Колхозчылар артистларны кадерле кунак шикелле кабул итәләр: аларны җылытып, мунча ягып, өйдәге соңгы әйберләрне чыгарып кунак итәләр, спектакльдән соң өстәл артында озаклап

дөнья хәлләре, тормыш һәм эшләр турында сөйләшеп утыралар. Тамашачы тарафыннан спектакльләрнең җылы кабул ителүе артистларга рухи азык биргән, аларның күңелләрен күтәргән. Алар авыл кешеләренең шатлыклары һәм кайгылары, аларның уй-фикерләре һәм өметләре белән яшәгәннәр һәм аларны сәхнәгә күчергәннәр.

Сугыш чорында һәр спектакль фронттан хәбәрләр белән башланган. Артистлар агитатор һәм политинформатор хезмәтен дә башкарганнар. Спектакльләрдән соң үзеннән — үзе митинг һәм җыелышлыр барлыкка килгәннәр.

1943 елда театрга Арчадан китәргә туры килә, бу юлы ул Буага күчерелә. Ә инде 1944 елның октябрендә театр Казанга кайта һәм ул озак еллар Татар дәүләт республика Күчмә театры дип йөртелә.

1963 елда Арча районы мәдәният йортында “Җидегән чишмә” театры оеша. 1963-1965 елларда коллективны Сәет Шәрәфиев җитәкләгән. Үзе артист та, үзе режиссер да булган. Үзе ясаган гармуннар белән сәхнәләрдә чыгыш ясап йөргән. Абдулла Вәлиев хатыны Зәйнәп белән спектакльләрдә катнашкан. Сәхнә тормышы гел шома гына бармый, әлбәттә. Арча театрының да торгынлык халәте кичергән чаклары була. Бер-бер артлы режиссерлар алышына. 1985 елда бу эшкә җиң сызганып, ул вакытта Арча радиосында эшләгән, хәзер “Безнең гәҗит” газетасы мөхәррире Илфат Фәйзрахманов керешә. Башта район газетасына белдерү биреп, коллектив туплый. Беренче итеп Әнгам Атнабаевның “Балакайларым” пьсасын сайлап сәхнәләштерәләр.

“Белдерү буенча 30дан артык кеше җыелды. Берсен дә кире борып җибәрәсе килмәгәнгә, бер рольгә икешәр кеше өйрәттек. Берсе бер авылда, икенчесе икенче авылда уйный иде. Ул елларда Юныс Әминовның “Язылмаган законнар”ын, Хәй Вахитның “Беренче мәхәббәт”ен һәм башка пьесаларны сәхнәләштердек, смотрларда катнашып, җиңүләр яуладык”,- дип искә ала шул көннән башлап бүгенге көнгә кадәр сәхнәдән төшмәгән, Илфат киткәннән соң режиссер буларак үзе дә берничә спектакльне сәхнәгә куйган, республика, Бөтенсоюз смотрлары лауреаты Харис Сафин.

“ Ә халык театры исемен коллектив Нурия Фәхриева җитәкләгән чорда ала. Коллектив гел үсештә. Ике тапкыр Кәрим Тинчурин исемендәге театр сәхнәсендә халык күңелен яулавы, “Идел — Йорт” халык театрлары фестивалендә 118 коллектив арасында икенче урынга лаек булуы – режиссер булып эшләгән Рафис Сәләхетдиновның чын күңелдән тырышып йөрүе нәтиҗәсе,”- дип язды “Ватаным Татарстан” газетасы.. Үз эшләреннән арып кайтканнан соң, күп еллар буе шушы труппадан аерылмаган артистларга сокланырга гына кала. Харис Сафин, Илдус Хәбибуллин, Гөлсинә Зәкиева, Резидә Гарифуллина һәм башкаларны сәхнәне ярату берләштерә, сәнгатькә булган мәхәббәт аларга җан азыгы бирә.

Коллектив 2014 елда Туфан Миңнуллинның 33 ел буе Галиәсгар Камал исемендәге Татар дәүләт академия театры сәхнәсеннән төшмәгән “Әлдермештән Әлмәндәр”ен сәхнәләштерде.Сагындарган икән ул әлеге спектакль. Шуңадыр, Казандагы театр залы тулы тамашачы булуы артистларны да куандырды. Хәтта Галиәсгар Камал исемендәге театрның бер төркем артистлары да аларның уенын күрергә килгән.

“Әлмәндәр сәхнәгә чыгуга, тамашачы хәтерендә күренекле артист Шәүкәт Биктимеров яңарды. Бу рольне уйнаган Харис Сафинның килеш-килбәте дә, сөйләшүләре дә нәкъ Әлмәндәр бабайга туры килә.Үзенең дә озак еллар сәхнәдә уйнаганлыгы сизелеп тора. Кыскасы, коеп куйган Әлмәндәр карт.Әгәр Шәүкәт абый исән булып бу спектакльне караса, Харис Сафинга, һичшиксез, рәхмәт әйтер иде. Элек Әлмәндәр карт авызыннан ишетелмәгән “Бисмилла”, “Алла сакласын” дигән сүзләрне кулланып сөйләшү әсәрне режиссерның бүгенге көнгә яраклаштыруын сиздерә. Әллә ни зур булмаган Евстәгнәй карт образын гәүдәләндергән Илдус Хәбибуллин шул аралыкта да үзенең талантын күрсәтергә өлгерде.Әҗәл ролендәге Фуат Фәрхуллин, Гөлфирәне уйнаган Миләүшә Һадиева, егет ролендәге Марат Хәйруллин һәм малай образындагы тугыз яшьлек Мөнир Мәрдәновны тамашачы җылы кабул итте.Гомүмән, әлеге спектакльне теләсә кая алып барып күрсәтергә мөмкин. Бу – режиссерның зур иҗат иҗат җимеше,” – дип язды “Шәһри Казан” газетасы арчаларның бу спектаклен караганнан соң. “Җидегән чишмә” халык театры бүгенге көндә дә халык мәхәббәтен яулап уңышлы эшләп килә, берсеннән-берсе яратып карала торган спектакльләрне сәхнәләштереп зур уңышлар яулый.

Габдулла Тукайның ХХ гасыр башында әйткән театр турындагы: ”Театр – яктылыкка, нурга илтә, кире юлга җибәрми, уңга илтә”,– дигән ялкынлы сүзләре әле дә көчендә һәм ул театр сәнгатенең девизы булып тора. Театр 250 ел элек оешкан. Нинди генә дәүләтләр барлыкка килмәде бу вакыт эчендә, ниндиләре генә җимерелеп бетмәде, ә театр яши. Ул – мәңгелек.

 

Илдар Юзеевның “Сәхнә” шигыре  театр сәнгатен яратучыларның фикерләрен әйтеп бирә кебек.

 

Тормыш серләренә төшенәсең,

Узганыңны искә төшерәсең,

Үз хисләрең кебек кичерәсең,

Бөтен гүзәллеккә күченәсең.

Сәхнәдә, сәхнәдә

Җаның матурлана, сафлана.

 Хыял дулкынына күмеләсең,

Бәхет йолдызына үреләсең,

Үзең йолдыз булып күренәсең,

Җиргә төшкәч кенә сүреләсең.

Сәхнәдә, сәхнәдә

Җаның матурлана, сафлана.

Гүзәл мизгелләргә табынасың,

Тормыш ваклыгыннан арынасың,

Янар яшьлегеңне сагынасың.

Сәхнәдә, сәхнәдә

Җаның матурлана, сафлана.

Кызык хәлләр күреп елмаясың,

Үз-үзеңне күреп ояласың,

Гамьсез яшәвеңнән уянасың,

Мин кем эле диеп уйланасың.

Сәхнәдә, сәхнәдә

Җаның матурлана, сафлана.

 

 

“Казан арты” тарих-этнография музее директор урынбасары Шәфигулла Гарипов

Каникулы продолжаются…

Ученики 7 А класса (АСОШ № 2, руководитель Ибатуллина Ильфира Даниловна) побывали в гостях в музее «Казан арты», где ознакомились с экспозицией и выставками.


Аудио


Башка язмалар
вход
Яндекс.Метрика