Күпне күргән
Минзина Сәлимә Нәбиулла кызы Арча районы Гөберчәк авылында 1918 елның 16 маенда гади гаиләдә дөньяга килә. Әтисе бик яшьли үлеп, Сәлимә ятим кала. Әнисе Гайшә икенче ир белән гаилә коргач, кечкенә кызга яшәү тагы да авырлаша. Җитмәсә күзләре күрмәс була. 16 яшенә кадәр күз авыруы белән интегә. Үсеп буйга җиткәч, авыл егете Хариска кияүгә чыга. Бер кыз, бер ул үстерәләр. Ләкин улы Кыямга өч ай вакытта ирен армиягә алалар һәи Бөек Ватан сугышы башлана. 1941 елда берничә хаты килгәннән соң Харисның хәбәрсез югалуы турында кара пичәтле кәгазь килә. Кулында ике баласы, ирсез тормыш, сугыш афәте тулы гаиләне җимерә. Сугыш чорында мәктәптә концерт оештыралар. Халык җыела. Концерт барган вакытта матча сынып,идәннәр мәктәпнең подвалына төшеп китә. Менә шунда Сәлимәнең биш яшьлек кызы матча астында калып үлә. Сугыш кешегә нинди генә кайгы-хәсрәт китермәгән, никадәр сагыш өстәгән. Әбием Сәлимәнең тормыш юлы китап язарлык. Сугыш чорындагы авырлыклар, ачлык, фәкыйрьлек, җитмәсә бала хәсрәте, тол калу — татар хатын-кызы барысына да түзгән һәм түзә…
Безнең яшьтәшләр әле бүген дә әби пешергән балан бәлешен сагынып искә ала. Аның бәйләгән оекбаш-бияләйләре, шәлләре гомер буе безнең тәнне,күңелне җылытты. Без аны бүген дә сагынып искә алабыз. Аның рухына дога кылабыз…
Халидә Габидуллина,
М.Мәһдиев музее җитәкчесе