«Кыз-әбиләр»нең берсе булып яшәде

Мәрдәнова Минсара Шәймәрдән кызы 1929 елның 6 апрелендә Гөберчәк авылында туа. Әтисе-Шәймәрдән, әнисе-Сафия. Гаиләдә өч кыз үсәләр — Җофарбикә, Минсара, Минсәгыйрә. Бөек Ватан сугышы башланганда Минсара бик кечкенә, мәктәп яшендәге кыз бала була. Сугыш беркемне дә аермый, һәркем көченнән килгәнчә эшләргә, тылда көрәш алып барырга тиеш. Әтисе сугышка киткәч, тормыш йөген тарту икеләтә арта, чөнки гаиләдә башка ир заты юк. «Барысы да фронт өчен» девизы астында Минсара да яшьтәшләреннән калышмый: өлкәннәр белән беррәттән урагын да ура, кышын басуда кар да тота, урман да кисә, фермада да эшли. Кечкенә буйлы кыз бер эштән дә курыкмый, һәр җирдә үзенең уңган, тырыш булуын эше белән раслый. Әтисе сугыш кырыннан бары җиде ел үткәч кенә әйләнеп кайта. «Әти кайткач, безгә ачлык янамады, чөнки әти көтүче булып эшләде»,- дип искә алган Минсара апа. Тыйнак, сабыр, кече күңелле Минсара амбарда эшләгәндә ялгыш кулын имгәтә. 63 яшенә кадәр колхозда эшли, аннан соң лаеклы ялга туктый. «Кыз-әбиләр»нең берсе булып яшәде Минсара апа. Беркем белән дә сүзгә кермәде, олысын да, кечесен дә хөрмәт итеп, һәркемгә якты чырай, тәмле сүзе белән үрнәк була белде. Йорт-җирен чиста-пөхтә тотты, курчак өе диярсең. Апасы Җофарбикә белән дус-тату, бергә яшәде. Сәламәтлеге какшагач, Казандагы сеңлесе Минсәгыйрә тәрбиясендә булды. Кызганыч, аларның берсе дә исән түгел инде. Хәзерге яшь буынга шушы авылдашларыбыздан үрнәк алып, алар белән горурланып яшәргә язсын!

Халидә Габидуллина,

М.Мәһдиев музее җитәкчесе

Опубликовать в Мой Мир
Аудио


Башка язмалар
вход
Яндекс.Метрика