Сигез кыз әнисе

Зиннәтова Шәмсия Фәтхетдин кызы 1917 елның 19 маенда хәзерге Арча районы Гөберчәк авылында туа. Мәдрәсәдә уку мөмкинлеге булмау сәбәпле, үзлегеннән кушарга, санарга, латинча язарга өйрәнә. Унбер яшендә дөм ятим кала, чөнки әти-әнисе бер атна аерма белән вафат булалар. Кечкенә кыз Казанда яшәүче апасы Гыйльминур тәрбиясендә була. Шәһәрдә яшәгәндә берничә һөнәр өйрәнә һәм ипи пешерүче, тегүче, чәчтарашханәче булып эшли, кияүгә чыга. Бөек Ватан сугышы чорында гаиләсе белән шәһәрдә яши. Ире сугышта һәлак булгач, кызы белән кабат авылга кайтырга туры килә. Зиннәтуллин Гарифулла белән яңа гаилә корып, сигез кыз тәрбияләп, аларга белем һәм дөрес тәрбия бирә. Кызларын кечкенәдән барлык хуҗалык эшләренә өйрәтеп үстерә. Үзе колхозда басу каравылчысы (элек авыл җирендә казлар күп асралган. Аларны басудан гел куып торганнар), бригадада төрле эшкә  йөри. Үзенә йөкләнгән хезмәтне намус белән башкара.

Ул татар хатын-кызларына хас сыйфатларга ия. Аның тырышлыгы, өлгерлеге, дөньяны ярата белүе, җор телле булуы балаларын, авылдашларын  сокландыра. Нигезенең тоткасы, ышанычлы терәге булып яшәгәндә пар канаты дөнья куя. Кызларының гаилә корып, балалар үстергәненә сөенеп яшәгәндә арада иң мөлаем, уңган, тырыш, шигъри җанлы укытучы кызы Әлфинуры авырып вафат була. Язмышның мондый борылышын көтмәгән ана кайгысын йөрәк түренә салып, сабырлык белән яши. Тормышны яраткан Шәмсия Зиннәтова ягымлы елмаюы, төпле киңәшләре белән балаларына үрнәк булып тора. Һәрчак ачык йөз белән аларны каршы ала, тәмле ризыклары белән сыйлый. Күрше-тирәсе белән аралашып, дустанә яши. Хуҗалыгында маллар асрап, бакчасында яшелчә үстерә. Төп нигездә кызы Әнисә һәм кияве Равил, оныклары тәрбиясендә гомер кичерә. Кызганыч, авылдашыбыз 2002 елда вафат булып, авыл зиратына җирләнә. Кызлары, оныклары, оныкчыклары аны бүген дә сагынып искә ала, аның рухына дога кыла, ул өйрәткәнчә яшәргә тырыша.

Халидә Габидуллина,

М.Мәһдиев музее җитәкчесе.

Опубликовать в Мой Мир
Аудио


Башка язмалар
вход
Яндекс.Метрика