"Казан арты" музее

Вафин Сәгыйдулла хәзерге Арча районы Гөберчәк авылында 1931 елның 15 августенда гади колхозчы гаиләсендә туа. Әтисе Бөек Ватан сугышына кадәр вафат булып, ятим үсәләр. 7 класс белем ала. Әтисез тормыш йөге кечкенә Сәгыйдулланың җилкәсенә бик иртә төшә. Ярый үрнәк алырлык апа, абыйлары булган аның. Сугыш башланганда ун яшьлек малай әнисенә ияреп кырга бара, анда җиргә коелган башак җыя, гектарлаган кырда көлтә бәйли, борчак утый, ындыр табагына көлтә кайтара. Туйганчы ашыйсы, юньле кием киясе килгән малай күпме генә тырышып эшләсә дә теләгенә ирешә алмый. Юклык һаман үзен сиздереп тора. Ләкин үҗәтлек дигән сыйфат малайда көчәя, теләгенә, куйган максатына ирешү өчен көченнән килгәннең барын да эшли. Башкалар белән беррәттән урманга да йөри. Анда төрле үләннәр, ашарга һәм сатып аз гына булса да гаиләгә керем булсын өчен гөмбә, чикләвек җыя. Кечкенәдән урман белән дуслашкан Сәгыйдулла гомер буе дуслыгына хыянәт итми. Әз генә буш вакыты булса, урманга китә. Агач эшенә өйрәнеп, чын балта остасына әйләнә. Армиядә хезмәт итеп кайткач, Сәгыйдулла авылның уңган, чибәр кызы Хәтимәгә өйләнеп, өч балага гомер бүләк итә. Ул балаларын да урман белән дуслаштыра, һәрвакыт үзе белән йөртә. Колхоз басуында су сиптерүдә, күп еллар терлекчелектә сыер саудыру эшендә хезмәт куя. Урманның һәр өлешен: аланын, сазлыгын, җиләкле яки чикләвекле урыннарын яхшы белә. Ул тозлаган гөмбәне һәр авылдашы мактап ашый. Тырыш, көчле рухлы, әдәп һәм әхлак тәрбиясе алган, татар халык авыз иҗатын сөйләмендә еш кулланган, аралашучан, һәркемне тигез күргән бала җанлы Сәгыйдулла абый 2000 елда вафат була.

Кайчандыр бер телем икмәк булса, тамак туяр иде дип йөргән сугыш чоры баласы тыныч тормышта яшәр өчен үзеннән көч керткән, кечкенә булса да өлкәннәр белән бер рәткә басып, басу-кырда эшләгән, әтисез үскән  авылдашыбыз Сәгыйдулла Вафинның үткән тормыш һәм хезмәт юлы яшьләр өчен өлге, күпләргә үрнәк.

Халидә Габидуллина,

Гөберчәк авылы